Tarihçe
Muratlı, İstanbul – Edirne ve Tekirdağ – Edirne hattı üzerinde önemli bir merkez olup eski sefer yolları arasında bir geçit yeri üzerindedir. Osmanlı hükümdarı l. Sultan Murat, sefer dönüşü bu bölgeden geçerken eski karayolu köprüsünün güneyinde ordugah kurmuş ve bu alanı çok beğenmiş.
Muratlı’nın ismiyle alakalı şu rivayet anlatılır:
Yaveri hükümdarına:
-Sultanım bu beldeyi çok beğendiniz. Bu beldeye ne ad verelim?
diye sormuş.
Sultan:
- “Murat Eli olsun “, diye ferman buyurmuş.
Böylece tarihe ve coğrafyaya bu adla geçmiştir. Zaman içerisinde bu adın söylenmesi biraz zor gelince Murat Eli, Muratlı’ya dönüşmüştür. Tarihin önemli bir olayı da hemen Muratlı’ya yakın Büyük Karıştıran ‘da geçmiştir. İkinci Beyazıt oğlu Yavuz Sultan Selim ile bu topraklarda savaşmıştır. Yavuz Sultan Selim, Edirne’ye doğru giderken Muratlı ilçesine bağlı Yukarı Yeşilsırt köyünde ölmüştür.
TARİHİ KÜLTÜREL ve ARKEOLOJİK DEĞERLER :
Muratlı merkezinin çok eski zamanlardan beri meskün bir yer olduğunu İnanlı Tarım İşletmesi ( Eski adıyla İnanlı inekhanesi ve aygır deposu ) yakınında bulunan ve Zindan Üstü (Şimdiki Sarı Bayır) adı verilen yerde şehir kalıntılarının temellerinden çıkan küp ve bakır parçalarından anlaşılmaktadır. Muratlı Bağlar mevkiinin de eski yerleşim yeri olduğu bilinmektedir.
İstasyon Binası : 1870 yılında Avrupa – İstanbul demiryolunun yapımı sırasında inşa edilmiştir.
İnanlı Çeşmesi : İlçenin kuzeyinde bulunan İnanlı Çeşmesi görülmeye değer tarihi yapılardın birisidir. Kitabesinde çeşmenin 1914 tarihinde yapıldığı ve mesire yeri olarak kullanıldığı yazılıdır. 1934 yılında tamir edilerek bugünkü duruma getirilmiştir. Çeşmenin lezzetli ve soğuksuyu, uzun yıllar Tekirdağ iline getirilerek içme suyu olarak satılmıştır.
Atatürk’ün Ziyaret Ettiği Ev : 1935 yılında Romanya ve Bulgaristan’dan gelen göçmenlere ev yaptırma işi ile Kazım Dirik Paşa görevlendirilmiş. Yapısından ve planından O sorumluymuş. Atatürk 03.06.1936 tarihinde bu göçmen evlerini denetlemek üzere Muratlı’ya gelmişler. Bugün demiryolu boyunda Gazi Caddesi’nde bulunan bu evi ziyaret etmişlerdir. Evin bahçesinde o günü belirten bir anıtın üzerinde aşağıdaki metin bulunmaktadır.
“ Ey bahtlı göçmen,
Unutma üç haziranı,
Yurdun en büyük insanı,
Konuk oldu evinize
Sevgi sundu hepinize.”